Dag 22 en 23, aansluiting opsteektippen; repareren rechter, lamineren linker

De rechter afsluitrib heeft inderdaad nogal wat luchtbellen. Omdat het ‘s nachts vrij koud was, heeft de hars erg lang de tijd gehad om uit het laminaat te lopen. Onderin stond daardoor een plas van een millimeter of 3 hars. Op zich is dit behalve het onnodige gewicht niet zo heel erg, omdat deze ribben ook de afsluiting vormen van de buitenste integraaltank,  is het in elk geval waterdicht. Het bovenste deel, waar de hars dus uit is gelopen moest worden open geslepen, totdat er geen luchtbellen meer in het laminaat zitten. Daarna moet het geheel zo worden afgeschuind, zodat er geen sprongen in het aantal lagen van het laminaat zijn en de dikte mooi geleidelijk toeneemt. Theoretisch moet de afschuining ongeveer 2 cm per laag zijn, maar dat is bij dit onderdeel niet mogelijk, dus waar het laminaat de bocht om gaat hou ik op. Daarna zandstralen en ontvetten en dat begin het lamineren weer opnieuw. Het aantal lagen wat weggeslepen is moet uiteraard ook weer aangebracht worden.

Op vrijdagavond lamineer ik de linker rib, maar door het voorval met de vorige besluit ik een snellere harder te nemen. De eerst lagen doe ik met de snelste harder die er voor de hars is, met ongeveer een half uurtje verwerkingstijd. Tussendoor moet moet ik nog een aantal banen glasmat op maat knippen en als ik terugkom is de harsbeker gesmolten. Dat is het nadeel van de snellere harder, deze is veel reactiever en er komt een behoorlijke exotherme reactie op gang. Dit is met name een probleem als er grotere hoeveelheden in een beker zitten. Het proces versterkt zichzelf dan; de hogere temperatuur laat de reactie nog sneller verlopen, waardoor het nog warmer wordt. Als de hars gelijk in het laminaat verwerkt wordt, kan de warmte door de mal worden afgevoerd en geeft het geen grote problemen, behalve dat je dus sneller moet werken.

De snelste harder is dus een beetje overdreven, maar de middelste variant moet het dan gaan doen. Na het lamineren zet ik de mal op de zijkant, zodat de zwaartekracht niet al teveel gekkigheid kan uithalen. Samen met de snellere harder blijkt dit de klus te klaren.